Poradnik sadzenia i pielęgnacji brzoskwini w ogrodzie

W Polsce, ze względu na panujący klimat, największą popularnością cieszą się te odmiany brzoskwiń, które wykazują się odpornością na niskie temperatury. Dlatego do najczęściej spotykanych gatunków tych drzewek owocowych można zaliczyć brzoskwinię Harnaś. Znosi bowiem mrozy nawet do –23 stopni Celsjusza. Co więcej, charakteryzuje się smacznym, słodko-kwaśnym miąższem, nadającym się do spożycia zarówno na surowo, jak i w przetworach. Brzoskwinia Harnaś najlepiej czuje się na słonecznych stanowiskach, wilgotnym podłożu i piaszczysto-gliniastej glebie.

Kolejną, niemniej chętnie wybieraną odmianą jest brzoskwinia Inka, która podobnie jak Harnaś wykazuje się odpornością na niskie temperatury (nawet –20 stopni Celsjusza), przy czym trzeba zauważyć, że w okresie przymrozków wiosennych jest podatna na utratę pąków kwiatowych. Mimo to, wyróżnia się wysokimi umiejętnościami regeneracyjnymi, które sprawiają, że szybko dochodzi do siebie – po nawet trudnej zimie. Inka to drzewko owocowe o żółtokremowym, słodkim i aromatycznym miąższu, łatwo odchodzącym od pestki. Nadaje się do jedzenia na surowo, a także jako dodatek do soków i przetworów. Wymaga słonecznego stanowiska i piaszczysto-gliniastego podłoża, o pH między 5,5 a 6,5.

W ostatnim czasie, dużą popularnością cieszy się również brzoskwinia Saturn. Ta odmiana posiada stosunkowo krótką tradycję, ponieważ w Polsce pojawiła się dopiero w latach 90. Charakteryzują się oryginalnym, spłaszczonym kształtem i wyjątkowo słodkim smakiem. Niestety, drzewko owocowe jest dość wrażliwe na niskie temperatury, przez co wymaga dodatkowej ochrony przed mrozami.

Brzoskwinia dobrze czuje się w nasłonecznionym i osłoniętym od wiatru stanowisku. Podłoże przepuszczalne, żyzne, z obojętnym pH zapewni jej optymalne warunki do rozwoju. Zanim jednak sadzonka znajdzie się w ziemi, ważne jest, aby dokładnie wypielić miejsce przeznaczone pod jej uprawę. Nie mogą się bowiem znajdować na niej żadne chwasty, albowiem będą zabierać roślinie cenne substancje odżywcze, uniemożliwiając jej prawidłowy wzrost. Jak sadzić? Czynność, wbrew pozorom, nie jest skomplikowana i nie wymaga specjalistycznych umiejętności. Sadzonkę należy umieścić w wykopanym wcześniej dołku, wielkościowo dopasowanym do rozmiarów bryły korzeniowej.

W sprzedaży znaleźć można dwa rodzaje sadzonek. Jest to brzoskwinia w doniczkach lub brzoskwinia z odkrytym korzeniem. Generalnie, obie odmiany nie mają problemów z zaklimatyzowaniem się w nowym miejscu, pod warunkiem, że nie zostaną uszkodzone podczas transportu.

Brzoskwinia to drzewko owocowe, które powinno być wysadzane do gleby w okresie wiosennym, najlepiej wtedy, gdy minie zagrożenie wystąpienia przymrozków czy znacznych spadków temperatur. Dopuszczonym terminem jest także jesień, ale wówczas młodą sadzonkę warto okryć przed pierwszą zimą włókniną.

Podlewanie jest zasadniczo jedynym zabiegiem pielęgnacyjnym, o którym musi pamiętać sadownik w okresie pierwszego roku po umieszczeniu brzoskwini w glebie. Dla prawidłowego wzrostu, roślina potrzebuje regularnego zaopatrywania w wodę, ale nie stałej wilgoci. Wystarczające będzie podlewanie raz w tygodniu bądź w sytuacji, gdy wierzchnia warstwa ziemi ulegnie przesuszeniu. W kolejnych latach można ograniczyć podlewanie, ponieważ drzewko samodzielnie będzie umiało pobierać wodę z otoczenia.

W pierwszym roku roślina nie potrzebuje nawożenia. Dopiero kolejne lata nakładają na właściciela konieczność zasilania nawozem. W tym celu najlepiej sprawdzą się specjalne nawozy do drzewek owocowych, które bez problemu można nabyć w sklepach ogrodniczych. W sytuacji, gdy brzoskwinię uprawiamy na własny użytek, można pokusić się o zastosowanie nawozów organicznych, np. kompostu.

Dokładne usunięcie chwastów jest potrzebne nie tylko przed umieszczeniem sadzonki w glebie, ale również wtedy, gdy zaklimatyzuje się w nowym otoczeniu. Należy to robić regularnie, w przeciwnym razie roślina zacznie marnieć i przestanie wydawać plony. Pomocne w tym przypadku może być ściółkowanie. Rozsypując warstwę ściółki, kory bądź agrowłókniny sprawimy, że chwasty nie pojawią się wokół drzewka i nie zakłócą jego wzrostu.

By nasze drzewka były zdrowe nie można zapominać o opryskach. W przypadku brzoskwiń warto podjąć się takich działań w okresie jesiennym, po opadnięciu liści(okolice listopada), oraz wczesnowiosennym(w okresie nabrzmiewania pąków), wykorzystując oprysk miedzianem, ze względu na kędzierzawość liści. Drugim preparatem, którym można pryskać na przemian z miedzianem, jest Syllit 65 WP.

Przerzedzanie zawiązków

Nie jest to przymusowy punkt, ale dzięki temu owoce będą większe, lepiej wybarwione, smaczniejsze i szybciej dojrzeją. Kiedy pojawią się owoce wielkości orzecha włoskiego(okolice czerwca) usuwamy w pierwszej kolejności chore, zniekształcone oraz zbyt zagęszczone. Prawidłowo odległość między zawiązkami powinna wynosić ok. 10cm. Przykład:

Cięcie brzoskwiń jest najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym każdej rośliny, niezależnie od tego, jakiego jest gatunku. Wynika to z faktu, że pąki kwiatowe (a w konsekwencji owoce) tworzą się wyłącznie na młodych pędach. O dokładnym przycinaniu brzoskwiń pisaliśmy w osobnym artykule(link). Pierwsze cięcie wykonuje się wiosną, nawet bezpośrednio po zasadzeniu. Sadząc drzewko jesienią z pierwszym cięciem lepiej jest poczekać do wiosny, choć to tez nie reguła. Starsze brzoskwinie przycina się w fazie nabrzmiewania pąków. Dlaczego to takie ważne? Z prostego powodu. Niesprzyjająca pogoda, z niską temperaturą i dużą wilgocią w powietrzu sprawia, że rany po cięciu dłużej się goją. A co więcej, mogą spowodować liczne choroby.

Jak przycinać? Generalnie, cięciu podlegają wszystkie gałęzie rosnące do środka korony oraz dolne pędy boczne, mniej więcej o 30 cm. Ten, dość radykalny zabieg, ma na celu pobudzenie rozwoju, poprawienie jego wyglądu i kondycji. Przycinanie brzoskwini powinno odbywać się corocznie i uwzględniać dążenie do osiągnięcia stożkowej lub kotłowej korony. Dzięki temu, owoce będą lepiej doświetlone i szybciej zaczną dojrzewać.