Misecznik śliwowy (Parthenolecanium corni) to owad o różnej wielkości, ukrywający się pod wypukłymi tarczkami na pędach. Samce osiągają 2,5mm długości, a samice od 5mm do 7,5mm. Wylatują w II połowie marca, po osiągnięciu dojrzałości płciowej. Samce zapładniają nieruchome samice, które to następnie składają jaja. Jedna samica może znieść od 600 do 1000 jaj. Po miesiącu wylęgają się larwy długości 0,3mm. Przechodzą one na liście, a następnie wysysają z nich soki. Po 3-7 tygodniach, ciągle żerując, przybierają 1,5-2mm długości. We wrześniu i październiku schodzą na pień i gałązki, gdzie zimują. Następnie, w II połowie marca lub rzadziej w ciepłe dni lutego, wychodzą z ukrycia i żerują na młodych pędach, wysysając z nich soki. W połowie kwietnia larwy przeobrażają się - samice wykształcają skrzydła, a samce nabierają wielkości. Składają jaja i proces powtarza się.
Skutki żerowania misecznika śliwowego
Wszystkie szkodniki wysysające soki roślinne - misecznik śliwowy, mszyce, przędziorki znacznie osłabiają wzrost drzew owocowych. Misecznik śliwowy powoduje także zamieranie łyka i drewna w miejscu nakłucia. W przypadku dużego natężenia misecznika drzewo może nawet zamierać. Jest także bardziej podatne na przemarzanie zimą.
Zwalczanie
Przed kwitnieniem, między fazą zielonego a białego pąka stosuje się preparaty owadobójcze, np. Mospilan 20 SP. Ekologicznym zamiennikiem jest Treol 770 EC, na bazie oleju parafinowego. Występowanie misecznika naturalnie ograniczają sikorki i chrząszcze.