GLICYNIA CHIŃSKA WISTERIA W DONICY

Glicynia chińska (Wisteria sinensis) to jedno z najpiękniejszych pnączy uprawianych w polskich ogrodach. Ma pewne wymagania, ale odpłaca się spektakularnym kwitnieniem. Tworzy w ogrodzie „obrazy” niczym z widokówek.

Charakterystyka glicynii chińskiej

Glicynia chińska to pnącze wytwarzające grube, solidne pędy o długości do 10 cm. Roczne przyrosty wynoszą nawet 3 m. Pierzaste liście są ozdobą od wiosny do jesieni. Pełnię krasy pokazuje jednak w czasie kwitnienia. Pojedyncze motylkowate kwiaty są zebrane w wiszące, groniaste kwiatostany o długości nawet do 30 cm. Typowy gatunek kwitnie na fioletowo (zwykle jasny odcień). Roślina po kwitnieniu wytwarza długie (10-15 cm), wąskie strąki, które utrzymują się aż do wiosny.

Kiedy kwitnie glicynia chińska?

Glicynia chińska kwitnie obficie wiosną – zwykle od maja do końca sierpnia. Później, w sierpniu, ponawia kwitnienie. Nie jest już jednak tak obfite.

Uprawa glicynii chińskiej

Sadzonkom glicynii chińskiej wybiera się stanowisko ciepłe, słoneczne, osłonięte od wiatru. To zwiększa ochronę przed mrozem. Roślina wymaga solidnego zabezpieczenia przed nadejściem zimy, ale nadaje się do uprawy w całej Polsce. Preferuje podłoża umiarkowanie żyzne, próchnicze, umiarkowanie wilgotne o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego. Sadzonki glicynii (w pojemniku) zaleca się sadzić od wiosny do wczesnej jesieni. Należy zachować przynajmniej 50 cm odstępu od ściany budynku, małej architektury czy granicy działki. W przypadku sadzenia w grupie minimalna rozstawa wynosi 100 cm. Pnącze wymaga podlewania w czasie susz. Cięcie wykonuje się latem, zwykle pod koniec lipca.

Zastosowanie w ogrodzie

Glicynię chińską uprawia się na solidnych podporach – na kratownicach jako oryginalne ogrodzenie, przy elementach małej architektury i ścianach budynku. Najbardziej efektownie prezentuje się porastająca drewniane trejaże. Wprowadza egzotyczny, orientalny akcent. W praktyce pasuje nie tylko do ogrodów orientalnych, ale faktycznie do każdego stylu urządzania.