WICIOKRZEW HENRY'EGO W DONICY

Wiciokrzew Henry’ego (Lonicera henryi) to pnącze pochodzące z Chin, a powszechnie uprawiane w ogrodach, niezależnie od stylu urządzania. Jest atrakcyjne z liści (główna dekoracja) oraz kwiatów.

Charakterystyka wiciokrzewu Henry’ego

Wiciokrzew Henry’ego osiąga 3-4 m wysokości. Roczne przyrosty wynoszą ok. 1 m. Pędy łatwo owijają się wokół podpór. Liście są lancetowate, ciemnozielone, zimotrwałe lub częściowo zimozielone, o długości do 12 cm. Kwiaty są nieduże, rurkowate, zebrane grupami w kątach liści. Mają barwę purpurowo-zieloną. Są mniej liczne niż u wielu innych gatunków wiciokrzewów. Roślina po kwitnieniu wytwarza fioletowo-czarne owoce – jagody.

Kiedy kwitnie wiciokrzew Henry’ego?

Wiciokrzew Henry’ kwitnie w czerwcu i lipcu.

Uprawa wiciokrzewu Henry’ego

Wiciokrzew Henry’ego bardzo dobrze radzi sobie na stanowiskach częściowo zacienionych, np. od strony północnej. Preferuje podłoża żyzne i próchnicze, jednak może być uprawiany w przeciętnych glebach. Należy unikać podłoży jałowych, nadmiernie piaszczystych i suchych. Jest umiarkowanie mrozoodporny, dlatego przed nadejściem zimy zaleca się go ściółkować (a dodatkowo warto okrywać podstawę głównego pędu). Unika się uprawy w najchłodniejszych regionach Polski. Sadzonki wiciokrzewu Henry’ego można sadzić w ogrodzie od wiosny do wczesnej jesieni. Przy sadzeniu w grupie zaleca się zachować odległości 150 cm.

Zastosowanie w ogrodzie

Wiciokrzew Henry’ego warto prowadzić na ścianach, murach i obiektach małej architektury w mniej nasłonecznionych miejscach w ogrodzie. Wprowadza naturalistyczny akcent.