ŚLIWA WĘGIERKA BIAŁA

Śliwa Węgierka Biała to odmiana która była bardzo popularna w Polsce w okresie II wojny światowej, obecnie jest mniej uprawiana. Jej pochodzenia nie ustalono. Prawdopodobniej powstała w wyniku mutacji W. zwykłej. 

Owoc

Owoce węgierki białej są średniej wielkości, ok. 30g. Skórka barwi się na żółty kolor, czasami z małym, czerwonym rumieńcem. Jest na niej mocny biały nalot, dlatego z wyglądu przypomina białą śliwkę. W środku znajduje się żółty, słodko-kwaśny i soczysty miąższ. Kształtem podłużne. Pestka bardzo dobrze odchodzi od miąższu. Plonuje obficie i corocznie. Dojrzałość zbiorcza przypada na II połowę sierpnia. Owoce dojrzewają nierównomiernie, dlatego zbiór należy przeprowadzać kilkukrotnie. 

Pokrój

Drzewo o umiarkowanym wzroście oraz wzniosłą, lekko kulistą i rozłożystą koroną. Kwitnie białymi kwiatami.

Uprawa

Wysoce odporna na mróz i choroby. Może być sadzona w całej Polsce. Średnio odporna na moniliozę. Zaleca się stanowisko słoneczne. Rośnie w większości zwykłych gleb, choć preferuje żyzną i przepuszczalną o pH 6,8-7,0. Młode śliwy wymagają podlewania, np. co tydzień.

Zapylacze

Śliwa w. biała jest samopylna, nie wymaga innych odmian w pobliżu aby mogła owocować.

Cięcie

Pierwsze cięcie wykonuje się zawsze wiosną, nawet po zasadzeniu. Sadząc drzewko jesienią należy poczekać do najbliższej wiosny. Skracamy wtedy przewodnik o 1/2 oraz pędy boczne o 1/3. W kolejnych latach należy wycinać pędy konkurujące z przewodnikiem oraz krzyżujące się. Przy starszych śliwach należy pilnować aby nie rosła zbyt wysoko, aby nie trzeba było sięgać zbyt wysoko po owoce, np. można pozostać przy 3m wysokości. Rany należy posmarować maścią ogrodniczą.