Solitery to rośliny samotnie rosnące, które uprawia się w wyeksponowanych miejscach, np. na froncie ogrodu. Często są sadzone w wydzielonym miejscu na trawniku. Z reguły funkcję solitera pełnią wysokie krzewy bądź drzewa. Z założenia ma być jednym z najważniejszych „obiektów” aranżacyjnych. To właśnie na niego zwraca się uwagę po wejściu do ogrodu. Jakie gatunki warto wykorzystać na solitery?
Jaki powinien być soliter?
Wybór drzewa lub krzewu na soliter powinien być przemyślany. W pierwszej kolejności – podobnie jak wszystkie inne rośliny – dopasowuje się go do warunków uprawowych (stanowisko, podłoże, dostępna przestrzeń). Następnie warto zastanowić się, na czym konkretnie nam zależy: czy soliter ma być ozdobą całoroczną, charakteryzować się dużą zmiennością wyglądu (w ciągu czterech pór roku), zapewniać dodatkowe korzyści w postaci jadalnych owoców, a może urzekać zapachem. Mile widziane jest także szybkie tempo wzrostu i łatwość uprawy. Czasem soliter dopasowuje się do stylu urządzania ogrodu. Niekiedy stanowisko uprawy jest „trudne” i potrzeba rośliny rosnącej w specyficznych warunkach. Dlatego wszystkie aspekty należy wziąć pod uwagę. Można sporządzić listę kilku gatunków spełniających najwięcej kryteriów, a następnie wybrać jeden, najbardziej pożądany, wedle gustu.
Top 5 naszych propozycji soliterów – drzewa i krzewy wyróżniające się pod wieloma względami
1. Wierzba płacząca (Salix) – na tereny podmokłe
Wierzba płacząca, np. odmiana ‘Erythroflexuosa’ ma wiele atutów: wytwarza fantazyjnie powyginane pędy, jest ozdobą ogrodu także w stanie bezlistnym, ma atrakcyjne, długie, lancetowate liście. Osiąga 3,5-5 m, a więc jest niskim drzewem, które nie zacienia nadmiernie ogrodu. W dodatku rośnie bardzo szybko – nawet 50 cm rocznie. Spełnia swoją rolę jako soliter już po kilku latach uprawy. Radzi sobie na trudnym, podmokłym terenie. Pobiera dużo wody, w pewnym stopniu zmniejszając problem nadmiernej wilgotności w danym ogrodowym zakątku.
2. Świerk srebrny – elegancka dekoracja każdego ogrodu
Świerk srebrny (Picea pungens) jest eleganckim drzewem pasującym do różnych stylów urządzania. Często uprawia się go w centralnej części ogrodu. Ma regularną, wręcz „choinkową” koronę, srebrzyste igły i jest całoroczną dekoracją. Zimą zachwyca wybarwieniem, wyróżniającym się w zestawieniu z białą pokrywą śnieżną. Osiąga ok. 20 m wysokości, jest dość rozłożysty (nawet 8 m szerokości), dlatego wymaga przestrzeni. Dużą popularnością w ogrodach cieszy się odmiana ‘Majestic Blue’.
3. Brzoskwinia czerwonolistna - przyjemne z pożytecznym
Drzewo owocowe jako soliter? Czemu nie. Niektóre popularne gatunki są dostępne w wariantach odmianowych o zwiększonych walorach dekoracyjnych. Przykładem jest brzoskwinia czerwonolistna (Prunus persica), której liście początkowo są rubinowe, następnie przebarwiają się na fioletowo. Owoce są fioletowe; małe, ale smaczne. To oryginalna propozycja na soliter, która łączy przyjemne (piękny wygląd) z pożytecznym (jadalny plon). Odmiana charakteryzuje się dobrą mrozoodpornością. Brzoskwinia jest samopylna, dobrze zawiązuje owoce bez zapylacza, dlatego z powodzeniem może rosnąć jako samotne drzewo.
4. Brzoza brodawkowata – doceńmy nasze „polskie” drzewo
Brzozy bywają traktowane „po macoszemu” w ogrodach ze względu na ich pospolitość. Kojarzą się z polskimi krajobrazami. Jednakże nie można zaprzeczyć ich urokowi – są ozdobne z liści, a także kory. Warto rozważyć uprawę brzozy brodawkowatej ‘Purpurea’ (Betula pendula) o podwyższonych walorach dekoracyjnych. Odmiana wytwarza nietypowo wybarwione liście – wczesną wiosną są ciemnoczerwone, po rozwinięciu ciemnopurpurowe, jesienią przed opadnięciem brązowe lub brązowo-czerwone. Ciepłe, czerwone i purpurowe barwy efektownie kontrastują z bielą oraz szarością kory. Dodatkowym atutem brzozy są bardzo niskie wymagania glebowe. Optymalnie wybarwia się w słabszych glebach i na lekko zacienionych stanowiskach.
5. Złotokap pospolity – prawdziwe „złoto” w ogrodzie
Złotokap pospolity (Laburnum anagyroides) to wysoki krzew, który osiąga wysokość 7-10 m i szerokość 3-4 m. Nadaje się do małych i średnich ogrodów. Jego największą ozdoba są wiechowate, złocistożółte kwiatostany pojawiające się wiosną (najczęściej kwitnie od kwietnia do czerwca). Roślina wygląda, jakby „kapała złotem”, stąd wzięła się jej nazwa. Jest atrakcyjna także poza kwitnieniem. Liście z kształtu mogą kojarzyć się z...koniczyną. Po kwitnieniu zawiązuje strąki. Złotokap ma dodatkową zaletę – to przedstawiciel rodziny bobowatych. Oznacza to, że wchodzi w symbiozę z bakteriami brodawkowymi, dzięki czemu wiąże atmosferyczny. Dlatego nie wymaga nawożenia, a w dodatkowo użyźnia podłoże (w strefie występowania korzeni) w główny makroelement. Uprawę należy przemyśleć w przypadku, gdy w ogrodzie przebywają małe dzieci. To gatunek trujący.
[product id="1303, 1282, 808, 1042, 1471"]
Soliter powinno się potraktować jako „projekt” na lata. Czasem czekać dekadę lub dłużej, aby osiągnął pełnię swojej krasy. Po osiągnięciu pewnego pułapu wywołuje w ogrodzie ‘efekt’ wow i wprowadza pożądaną piętrowość roślinności.